مریم نقاش زرگران، مسیحی زندانی در نامه‌ای خطاب به رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی از وی در مورد جرم مسیحی بودن پرسیده و گفته آیا بازداشت او با اصل ١٣ قانون اساسی مغایرت ندارد؟
به نقل از مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران مریم (نسیم) نقاش زرگران نوکیش مسیحی زندانی در اوین که از بیماری‌های متعدد جسمی و روحی رنج می‌برد در نامه‌ای سرگشاده به رئیس قوه قضائیه ایران با شرحی از نحوه دستگیری، اتهامات، روند پرونده و صدور حکم خود از صادق آملی لاریجانی خواستار رسیدگی به پرونده‌اش شده است.
متن کامل نامه این زندانی عقیدتی به این شرح است؛
متن کامل نامه این زندانی عقیدتی به این شرح است؛
جناب آقای لاریجانی، ریاست محترم قوه قضائیه
با سلام و احترام
به استحضار می‌رساند اینجانب مریم نقاش زرگران، متولد سال ١٣۵٧، و مسیحی هستم و اکنون ٣ سال و ٣ ماه است که در بند زنان سیاسی-عقیدتی اوین نگهداری می‌شوم. دی ماه سال ١٣٨٨ از طریق دفتر پیگیری مورد بازجویی قرار گرفتم و محور بازجویی‌ها، مربوط به مسیحی بودن من بود، اما به طور جدی مورد تعقیب نهادهای امنیتی قرار گرفتم تا اینکه در سال ١٣٩١ توسط یکی از نهادهای امنیتی نامعلوم بازداشت شدم. پس از آزادی به قید وثیقه محاکمه شده و علی رغم عدم دفاع اینجانب و حتی داشتن وکیل، به طور حیرت انگیزی به ۴ سال حبس محکوم شدم. بدون ارائه لایحه‌ای برای تجدید نظر، حکم اینجانب قطعی شد و با اینکه آن زمان در کشور ترکیه بوده و اشتغال داشتم، به ایران فرا خوانده شدم و من با کمال صداقت به کشورم مراجعه کردم چون هیچ خطا و تخلفی مرتکب نشده بودم، اما متأسفانه ٢٨ تیر ماه سال ٩٢ زندانی شدم و از آن زمان تا کنون پیگیریهای پدر و مادر پیرم به هیچ سرانجامی نرسیده است. از شدت بی توجهی مسئولان به درخواستهای خانواده ام، ناچار در تاریخ ۶ خرداد ٩۵ دست به اعتصاب غذا زدم و مأموران امنیتی، به سراغم آمدند و با وعده‌هایی ، ١٧ خرداد مرا به مرخصی فرستادند، اما دوباره ٧ تیر به زندان فرا خوانده شدم ٢۵ تیر در اعتراض به وعده هایی که داده شده بود و عمل نکردند، دست به اعتصاب غذای مجدد زدم اما مجددا” مأموران به زندان آمدند و قول دادند که به اعتراضم رسیدگی خواهد شد و ٣١ تیر به مرخصی فرستادند اما حتی دوران بستری شدم در بیمارستان را جزء غیبتم لحاظ کردند و دوباره به زندان فرا خوانده شدم.
با سلام و احترام
به استحضار می‌رساند اینجانب مریم نقاش زرگران، متولد سال ١٣۵٧، و مسیحی هستم و اکنون ٣ سال و ٣ ماه است که در بند زنان سیاسی-عقیدتی اوین نگهداری می‌شوم. دی ماه سال ١٣٨٨ از طریق دفتر پیگیری مورد بازجویی قرار گرفتم و محور بازجویی‌ها، مربوط به مسیحی بودن من بود، اما به طور جدی مورد تعقیب نهادهای امنیتی قرار گرفتم تا اینکه در سال ١٣٩١ توسط یکی از نهادهای امنیتی نامعلوم بازداشت شدم. پس از آزادی به قید وثیقه محاکمه شده و علی رغم عدم دفاع اینجانب و حتی داشتن وکیل، به طور حیرت انگیزی به ۴ سال حبس محکوم شدم. بدون ارائه لایحه‌ای برای تجدید نظر، حکم اینجانب قطعی شد و با اینکه آن زمان در کشور ترکیه بوده و اشتغال داشتم، به ایران فرا خوانده شدم و من با کمال صداقت به کشورم مراجعه کردم چون هیچ خطا و تخلفی مرتکب نشده بودم، اما متأسفانه ٢٨ تیر ماه سال ٩٢ زندانی شدم و از آن زمان تا کنون پیگیریهای پدر و مادر پیرم به هیچ سرانجامی نرسیده است. از شدت بی توجهی مسئولان به درخواستهای خانواده ام، ناچار در تاریخ ۶ خرداد ٩۵ دست به اعتصاب غذا زدم و مأموران امنیتی، به سراغم آمدند و با وعده‌هایی ، ١٧ خرداد مرا به مرخصی فرستادند، اما دوباره ٧ تیر به زندان فرا خوانده شدم ٢۵ تیر در اعتراض به وعده هایی که داده شده بود و عمل نکردند، دست به اعتصاب غذای مجدد زدم اما مجددا” مأموران به زندان آمدند و قول دادند که به اعتراضم رسیدگی خواهد شد و ٣١ تیر به مرخصی فرستادند اما حتی دوران بستری شدم در بیمارستان را جزء غیبتم لحاظ کردند و دوباره به زندان فرا خوانده شدم.
جناب آقای لاریجانی
من شهروند ایرانی هستم که در میان ادیان آسمانی به دین مسیحیت گرویده‌ام، هرگز هیچ‌گونه تخلفی را مرتکب نشده‌ام و سراسر پرونده‌ی من حکایت از صحت ادعای من دارد. مطابق اصل ١٣ اصول کلی (فصل اول) قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان مسیحی جزء اقلیت‌های دینی شناخته شده‌اند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزاد بوده و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آئین خود می‌توانند عمل کنند. اما متأسفانه من به دلیل مسیحی بودن، بیش از ٣ سال و ٣ ماه است که در حبس هستم و حتی نهاد امنیتی بازداشت کننده من در پرونده نامشخص است و با آزادی مشروط من پس از ٣ سال و ٣ ماه از حبس ۴ ساله مخالفت می‌شود. سؤال من از جنابعالی به عنوان بالاترین مرجع قضائی در کشور ایران این است که آیا مسیحی بودن جرم است؟ آیا بازداشت، محاکمه و حبس ۴ سال اینجانب با اصل ١٣ قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران مغایرت ندارد؟
من شهروند ایرانی هستم که در میان ادیان آسمانی به دین مسیحیت گرویده‌ام، هرگز هیچ‌گونه تخلفی را مرتکب نشده‌ام و سراسر پرونده‌ی من حکایت از صحت ادعای من دارد. مطابق اصل ١٣ اصول کلی (فصل اول) قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان مسیحی جزء اقلیت‌های دینی شناخته شده‌اند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزاد بوده و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آئین خود می‌توانند عمل کنند. اما متأسفانه من به دلیل مسیحی بودن، بیش از ٣ سال و ٣ ماه است که در حبس هستم و حتی نهاد امنیتی بازداشت کننده من در پرونده نامشخص است و با آزادی مشروط من پس از ٣ سال و ٣ ماه از حبس ۴ ساله مخالفت می‌شود. سؤال من از جنابعالی به عنوان بالاترین مرجع قضائی در کشور ایران این است که آیا مسیحی بودن جرم است؟ آیا بازداشت، محاکمه و حبس ۴ سال اینجانب با اصل ١٣ قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران مغایرت ندارد؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر